بلاکچین خصوصی یا مجوزمحور چیست ؟
بلاکچین خصوصی یا مجوزمحور چیست ؟
ساختمان بلاکچین می تواند به شکلی باشد که نیازمند مجوز برای دسترسی به اطلاعات روی بلاکچین باشد، طرف هایی که قادر به داد و ستد بر روی بلاکچین هستند را محدود کند و تصمیم بگیرد که چه کسانی می توانند نقش نوشتن بلاک های جدید در زنجیره را ایفا کنند.
برای مثال، «ریپل» بر روی یک بلاکچین خصوصی یا بلاکچین مجوزمحور (permissioned) اجرا می شود. این استارتاپ مسائلی مانند این که چه کسی می تواند به عنوان مامور اعتبارسنجی فعالیت کند را تعیین کرده و شرکت های معتبری مانند CGI و مایکروسافت و همچنین دانشگاه MIT را به عنوان سنجشگران اعتبار، به کار گرفته است. این استارتاپ همچنین مشغول ساخت گره های خود در نقاط مختلف جهان است.
یک توسعه دهنده بلاکچین توانایی آن را دارد که سیستم سوابق را برای خواندن در دسترس عموم قرار دهد، اما ممکن است در عین حال به کسی اجازه تبدیل شدن به گره ای در شبکه، تامین امنیت آن و همچنین اعتبارسنجی معاملات و استخراج را ندهد. درواقع، این یک روند ترکیب و مطابقت است که در اشکال مختلف تجربیات کارآفرینان در این فناوری مجسم می شود.
بلاکچین های مجوزمحور یا بلاکچین خصوصیمی توانند شامل روند اثبات کار (PoW) یا سیستم هایی که نیازمند مجوز از گره ها هستند، باشند یا نباشند. حول این محور، سیاست هایی نهفته است، درست مانند این که برخی افراد بلاکچین های خصوصی را به این خاطر که از سیستم اثبات کار استفاده نمی کنند، به رسمیت نشناخته و آنها را تنها به عنوان یک دفترکل مشترک می بینند.
هایپرلجر چیست؟
بلاکچین تجاری الزامات مختلف و متفاوتی دارد. برخی کاربردهای آن نیازمند سیستم های سریع اجماع شبکه و همچنین سرعت بالا در تایید بلاک پیش از افزوده شدن به زنجیره هستند. برای کاربردهای دیگر، ممکن است سرعت پایین تر پردازش در ازای سطح پایین تری از اعتماد، قابل قبول باشد. الزامات مقیاس پذیری، محرمانه بودن، انطباق، پیچیدگی کار و حتی امنیتی می تواند بین صنعت ها و کاربردهای مختلف متفاوت باشد. هر کدام از این الزامات، بیانگر یک نقطه بهینه سازی منحصر به فرد در این فناوری است.
به همین علت، هایپرلجر به طور گسترده ای از فن آوری های بلاکچین تجاری، از جمله دفترکل های توزیع شده، موتورهای قراردادی هوشمند، کتابخانه های مشتری، رابط های گرافیکی، کتابخانه های ابزار و برنامه های کاربردی نمونه، استفاده می کند. استراتژی چتر هایپرلجر، استفاده مجدد از عناصر اصلی مشترک را از طریق یک چارچوب معماری مدولار تشویق می کند. این امر نوآوری سریع فناوری دفترکل توزیع شده، ماژولهای کاربردی مشترک و رابطهای بین آنها را ممکن می سازد. مزایای استفاده از این روش مدولار عبارتند از: قابلیت توسعه، انعطاف پذیری و توانایی هر جزء برای تغییر به صورت مستقل و بدون تاثیر بر باقی اجزای سیستم.
کلیات معماری هایپرلجر
تمامی پروژه های هایپرلجر از یک فلسفه طراحی واحد پیروی می کنند که شامل یک رویکرد توسعه مدولار، قابلیت همکاری، تاکید بر راه حل های بسیار امن، یک رویکرد بین-توکنی بدون رمزارز درونی و توسعه یک رابط برنامه نویسی کاربردی (API) غنی و آسان است. معماری هایپرلجر تفکیک مولفه های بلاکچین تجاری زیر را قائل است:
- لایه اجماع – مسئول ایجاد توافق در مورد ترتیب و اعتبارسنجی مجموعه تراکنش هایی که یک بلاک را تشکیل می دهند.
- لایه قرارداد هوشمند – مسئول پردازش درخواست های تراکنش و تعیین اینکه آیا تراکنش ها با منطق کسب و کار معتبر هستند یا خیر.
- لایه ارتباطی – مسئول انتقال همتا-به-همتای پیام بین گره هایی که در یک نمونه دفترکل مشترک شرکت کرده اند.
- انتزاع ذخایر داده ها – اجازه می دهد که منابع ذخیره داده ها توسط دیگر ماژول ها استفاده شوند.
- انتزاع رمزنگاری – اجازه می دهد تا الگوریتم های رمزنگاری مختلف یا ماژول ها بدون تاثیر بر سایر ماژول ها مبادله شوند.
- سرویس های هویت – ایجاد یک ریشه اعتماد در هنگام راه اندازی یک نمونه بلاکچین ، ثبت نام و ثبت هویت یا سیستم ها در طول فعالیت شبکه و مدیریت تغییرات مانند حذف، اضافه و لغو. همچنین، فراهم آوری تأیید اعتبار و مجوز.
- خدمات سیاستی – مسئول مدیریت سیاست های مختلف سیاست های مشخص شده در سیستم، مانند سیاست تایید، سیاست اجماع یا سیاست های مرتبط با مدیریت گروه. این مولفه، برای اجرای سیاست های مختلف بر ماژول های دیگر استوار است.
- API ها – مشتریان و برنامه های کاربردی را قادر به اتصال به بلاکچین ها می سازد.
- همکاری – پشتیبانی از همکاری بین موارد مختلف بلاکچین