پرایوسی کوین چیست؟ بهترین کوین‌های حریم خصوصی

ممکن است برایتان جالب باشد که بدانید برخی از ارزهای دیجیتال فقط با هدف حفاظت از حریم خصوصی طراحی شده‌اند. از آنجایی که دفتر کل تراکنش‌های دیجیتال در دسترس همه است، یک کوین حریم خصوصی یا پرایوسی کوین می‌تواند از هویت هر کیف پول در بلاکچین محافظت کند. در ادامه این مقاله با چیستی، مزایا و معایب‌، نحوه کار و بهترین پرایوسی کوین‌ها آشنا می‌شوید.

پرایوسی کوین چیست؟

کوین‌های حریم خصوصی (Privacy Coins) همانطور که از نامشان پیداست، ارزهای دیجیتالی هستند که برای محافظت اطلاعات کاربر و تراکنش‌های آن‌ها ساخته شده‌اند. برای مثال فرض کنید یک صاحب کسب و کار از بلاکچین برای تراکنش‌های مالی استفاده می‌کند. بدون حفظ حریم خصوصی، یک فروشنده می تواند حساب مشتریان را ببیند و شاید بر اساس آن قیمت‌ها را افزایش دهد. حریم خصوصی برای بسیاری از تراکنش های مالی قانونی است. از بسیاری جهات، کوین‌های حریم خصوصی مانند هر ارز دیجیتال دیگر کار می‌کنند. آن‌ها از یک شبکه بلاکچین عمومی برای ثبت و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند و صاحبان ارزهای دیجیتال می‌توانند آن‌ها را در انواع کیف پول‌های سخت افزاری یا نرم افزاری ذخیره کنند. کوین‌های حریم خصوصی لایه‌های امنیتی اضافی ایجاد می‌کنند تا تراکنش‌ها یا هویت هر دارنده کیف پول را ناشناس نشان دهند. سکه‌های حریم خصوصی از ترفندهای مختلفی برای پنهان کردن این اطلاعات استفاده می‌کنند. ردیابی یک ارز دیجیتال معمولی مانند بیت کوین یا اتریوم  در حین جابجایی از یک کیف پول به کیف پول دیگر آسان است و میزان دارایی موجود در این کیف پو‌ل‌ها یه صورت عمومی قابل مشاهده هستند.

بیشتر بدانید: بلاکچین چیست و چه کاربردهایی دارد؟

کوین‌های حریم خصوصی چگونه کار می‌کنند؟

هر کوین حریم خصوصی از استراتژی متفاوتی برای ناشناس کردن داده‌های تراکنش و موجودی کیف پول خود استفاده می‌کند. به طور کلی، این استراتژی‌ها شامل آدرس‌های موقت و تقسیم هر تراکنش به تعداد زیادی از موارد کوچک‌تر است. اطلاعات مهم درباره هر تراکنش کامل یا جزئی می‌تواند به‌جای یک دفتر کل قابل خواندن برای عموم، به صورت رمزگذاری شده ذخیره شود. کوین‌های حریم خصوصی بر روی بلاکچین‌ها و دفتر کل غیرمتمرکز اجرا می‌شوند و توسط شبکه‌ای از تایید کننده‌های ناشناس نگهداری می‌شوند. چندین مکانیسم برای خصوصی کردن کاربر و تراکنش وارد عمل می‌شود:

اثبات دانش صفر (ZERO-KNOWLEDGE PROOFS)

اثبات‌های دانش صفر یا ZKP، یکی از تکنیک‌های رمزنگاری است که به کاربران اجازه می‌دهند وجود چیزی را بدون افشای ماهیت واقعی آن ثابت کند. به عنوان مثال، کوین حریم خصوصی زی کش (Zcash) از ZKP برای محافظت از حریم خصوصی کاربران استفاده می‌کند. جف فنگ، یکی از بنیانگذاران شبکه Sei، گفت: کوین‌های حریم خصوصی مانند Zcash از نظر عملکردی مانند ارزهای دیجیتال معمولی عمل می‌کنند، با این تفاوت که تاریخچه تراکنش‌ها نامشخص است. این باعث می‌شود تا تراکنش‌ها بدون اشتراک گذاری اطلاعات در مورد مشخصات تراکنش (مانند آدرس گیرنده) تأیید شوند.

ماسکینگ (MASKING)

به وسیله این روش‌ کوین‌های حریم خصوصی، کد تراکنش اصلی را با کد دیگری پنهان می‌کنند، که ارتباط تراکنش را با هویت فرستنده اصلی قطع می‌کند.

امضاهای حلقه (RING SIGNATURES)

امضای حلقه مجموعه‌ای از بسیاری از امضاهای واقعی است، اما تنها یکی از آن‌ها متعلق به شخصی است که معامله را انجام می‌دهد. بنابراین، هویت آن شخص در میان گروهی از امضاها پنهان می‌شود. در اصل، هر تراکنش منحصربه‌فرد با امضای دیجیتال بسیاری از امضاکنندگان مختلف همراه است که تنها یکی از آن‌ها در واقع انتقال ارز دیجیتال را انجام داده است و تشخیص اینکه کدام امضا متعلق به کدام تراکنش است بسیار دشوار است. کوین حریم خصوصی مونرو (Monero) از امضاهای حلقه استفاده می‌کند. این پروژه، حلقه تراکنش‌های محرمانه و RingCT را در سال 2017 معرفی کرد. در این ویژگی یک سیستم مشابه مقدار هر تراکنش را با تقسیم آن به خرده‌های کوچک‌تر پنهان می‌کند که سپس با بخش‌هایی از تراکنش‌های مختلف همراه می‌شوند.

آدرس های مخفی (STEALTH ADDRESSES)

آدرس‌های مخفی، کلید عمومی کاربر و مقدار تراکنش را مخفی می‌کنند و نشان نمی‌دهند که چه محصول یا خدماتی و در چه مقداری خریداری شده است.

فرصت ها و تهدیدهای پرایوسی کوین

هیچ چیزی در دنیای کریپتو بی‌نقص و تضمینی نیست، کوین‌های حریم خصوصی نیز همینطور. کاربران باید بین شفافیت و حریم خصوصی یکی را انتخاب کنند. رابرت بل (مدیر عامل 2B3D.com) می‌گوید: موانع و آسیب‌هایی در پرایوسی کوین‌ها وجود دارند که باعث از بین رفتن اعتماد کاربران می‌شوند. مفهوم رمز ارز حریم خصوصی روزی به یک سرویس قابل اعتماد و ایمن تبدیل خواهد شد، اما پیشرفت آن به سرعت برطرف کردن نگرانی‌های امنیتی بستگی دارد.

به صورت کلی این امکان برای تمام ارزها وجود دارد که بتوانید آدرس کیف پول خود را با هویت خود همگام سازی نموده و ببینید که چه مقدار ارز دیجیتال دارید زیرا همه آن‌ها در بلاک چین ثبت عمومی هستند. در مورد کوین‌های حریم خصوصی، انجام این کار بسیار دشوارتر خواهد بود. پرایوسی کوین‌ها معمولاً به دو دلیل این

این حریم خصوصی را فراهم می‌کنند:

• برای پنهان کردن هویت افراد پشت تراکنش‌ها و ناشناس بودن آن‌ها
• برای جلوگیری از تعقیب تراکنش و قابلیت ردیابی آن

در تنیجه این ویژگی‌ها برای جوامع گاهی می‌توانند تهدید و گاهی فرصت باشند. طبق مقاله CNBC، آدرس‌های مخفی معمولا توسط افرادی که می‌خواهند کمک‌های خیریه‌شان ناشناس بماند و یا می‌خواهند از مالیات فرار کنند، استفاده می‌شوند.

معرفی برترین پرایوسی کوین های بازار

هر پرایوسی کوینی از تکنیک‌های خاصی برای حفظ حریم خصوصی خود استفاده می‌کند که در بخش‌های قبلی مقاله به آن‌ها اشاره کردیم. در این بخش به معرفی معروف‌ترین پرایوسی کوین‌ها و نحوه عملکرد آن‌ها می‌پردازیم.

دش (DASH)

دش در سال 2014 بر اساس کد منبع بیت کوین راه اندازی شد. نام اصلی آن در ابتدا Xcoin بود، سپس آن را به دارک کوین (Darkcoin) تغییر داد تا ویژگی‌های حریم خصوصی و ناشناس بودن خود را برجسته کند. در نهایت، در سال 2015 نام تجاری خود را به DASH (پول دیجیتال) تغییر داد و فعالیت خود را بر پرداخت‌های دیجیتال متمرکز کرد. دش از روشی به نام CoinJoin و PrivateSend استفاده می‌کند که شناسایی تراکنش خاص و ردیابی تاریخچه تراکنش شما را دشوار می‌کند. مبلغ تراکنش شما به واحدهای استاندارد تقسیم می‌شود. این ارزش‌ها عبارت‌اند از: 0.01 Dash 1 ،DASH 0.1 ،DASH و 10 DASH. سپس تراکنش شما با تراکنش‌های دو کاربر دیگر که می‌خواهند همان مبلغ را ارسال کنند ترکیب می‌شود. این روند بدون هیچ گونه مداخله‌ای از جانب شما اتفاق می‌افتد.

با وجود اینکه DASH در گذشته ادعا می‌کرد که اولین ارز دیجیتال مبتنی بر حریم خصوصی در جهان است، اما اکنون به نظر می‌رسد که از عنوان کوین حریم خصوصی فاصله گرفته‌است و تمرکز آن به سرعت و قابلیت استفاده تغییر کرده‌است تا بتواند به یک رمز ارز مورد برای تراکنش‌های روزمره تبدیل شود. رایان تیلور، مدیر عامل شرکت نیز ادعا می‌کند که Dash نباید به عنوان یک سکه حریم خصوصی تلقی شود.

مونرو (Monero)

بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین کوین حریم خصوصی مونرو است. مونرو که در سال 2014 راه اندازی شد، مبتنی بر Bytecode است و فناوری اصلی بلاکچین پشت مونرو یک نسخه ویرایش شده از بیت کوین است. این ارز دیجیتال به معماری اثبات کار شبیه بیت‌کوین متکی است که در آن بلوک‌های جدید توسط یک شبکه استخراج جهانی تأیید می‌شوند. مونرو یکی از تنها پرایوسی کوین‌هایی است که به طور پیش فرض خصوصی است. برخلاف Zcash، نمی‌توانید عملکردهای حریم خصوصی آن را متوقف یا خاموش کنید. مونرو تراکنش‌ها را غیرقابل ردیابی می‌کند و هویت فرستنده و گیرنده را به همراه مبالغ تراکنش‌های منتقل شده پنهان می‌کند.

مونرو به چندین فناوری مختلف متکی است که به صورت پشت سر هم کار می‌کنند تا حریم خصوصی را فراهم کنند. برای مخفی کردن داده‌های تراکنش، مونرو از آدرس‌های مخفی یکبار مصرف استفاده می‌کند. امضای حلقه، تراکنش‌های واقعی را با تراکنش‌های قدیمی گروه بندی می‌کند و ringCT مقدار مونرو ارسال شده در یک تراکنش را پنهان می‌کند. مونرو همچنین آدرس‌های موقتی را برای هر تراکنش ایجاد می‌کند که توسط دو کلید خصوصی مختلف محافظت می‌شود. فقط دارنده هر دو کلید خصوصی می‌تواند آدرس هدف نهایی تراکنش مونرو را ببیند. تمام این ویژگی‌ها با هم، ردیابی دارایی‌های جریان یافته از طریق سیستم مونرو را غیرممکن می‌کند و امنیت را فراهم می‌کند.

زی کش (ZCASH)

زی کش (Zcash) یک کوین حفظ حریم خصوصی است که امکان تراکنش‌های شفاف را نیز فراهم می‌کند و اولین ارز دیجیتالی است که از اثبات‌ دانش صفر استفاده می‌کند. Zcash که در سال 2016 توسط آلساندرو کیزا (یکی از نویسندگان Zk-SNARKs) راه اندازی شد، خود را به عنوان روشی بهتر برای پرداخت تبلیغ کرد. زی کش ایتدا بر اساس کد منبع بیت کوین منتشر شد و به مرور زمان ویژگی‌های محافظت از حریم خصوصی را اضافه کرد. همانطور که توضیح داده شد، ویژگی‌های تقویت حریم خصوصی کوین زی کش به مفهومی به نام دانش صفر متکی است. در این فرآیند چند مرحله‌ای از ریاضیات و تصادفات، یک کلید تراکنش به نام zk-SNARK ایجاد می‌شود که برای اثبات انجام  یک تراکنش بدون افشای هیچ اطلاعات اضافی استفاده شود.

برخی از سکه های حریم خصوصی به طور پیش فرض خصوصی نیستند و تظیمات حریم خصوصی آن‌ها اختیاری است. دارندگان زی کش می‌توانند انتخاب کنند که می‌خواهند توکن‌ها را در یک تراکنش عمومی یا در یک تراکنش محافظت شده با استفاده از zk-SNARK ارسال کنند. به طور کلی زی کش از دو نوع آدرس استفاده می کند: آدرس T و آدرس Z. در تراکنش بین دو آدرس T، تراکنش درست مانند تراکنش بیت کوین عمل می‌کند. فرستنده، گیرنده و ارزش تراکنش برای عموم قابل مشاهده است. اما یک آدرس Z کاملاً خصوصی و محافظت شده  است. در یک تراکنش بین دو آدرس Z، می‌توانید تشخیص دهید که یک تراکنش در زمان مشخصی در بلاک چین رخ داده است، اما شما در مورد اینکه چه کسی در تراکنش شرکت کرده و چه مقدار پول جابجا شده، هیچ اطلاعاتی ندارید.

پرایوسی کوین‌های دیگری نیز مانند Secret (SCRT) ،Oasis Network (ROSE) ،Decred (DCR) ،Horizen (ZEN) و Keep Network (KEEP) وجود دارند اما آن‌ها نسبتا جدید هستند و تا پذیرش کامل توسط کاربران فاصله دارند.

آینده پرایوسی کوین‌ها چگونه خواهد بود؟

آینده پرایوسی کوین‌ها نیز مانند سایر ارزهای دیجیتال به شرایط کلی مارکت کریپتو بستگی دارد، اما به طور کلی با افزایش پذیرش و بهبود عملکرد پروژه‌های فعال می‌توانیم آینده خوبی را برای کوین‌های حریم خصوصی و موارد استفاده از آن‌ها متصور شویم. اخبار حاکی از قوانین و صحبت‌های سیاستمداران کشورها نیز می‌تواند در آینده این ارزها تاثیرگذار باشند.

قوانین در رابطه با پرایوسی کوین ها چه می گویند؟

ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی توانایی انجام فعالیت‌های مجرمانه مانند پولشویی و پرداخت برای کالاها یا خدمات غیرقانونی را به خلافکاران می‌دهد. این موضوع باعث شده است که کوین‌های رمزنگاری حریم خصوصی در بسیاری از حوزه‌های قضایی غیرقانونی باشند. به همین دلیل است که پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال مانند کوین بیس (Coinbase) و بایننس (Binance) به شما اجازه خرید و فروش برخی از این کوین‌های حریم خصوصی را نمی‌دهند. مقررات دولتی در مورد این ارزها در طول سال‌ها پیشرفت کرده‌است و قانونی بودن پرایوسی کوین‌ها بسته به کشورها متفاوت است. برخی از کشورها کوین‌های حریم خصوصی را به عنوان یک راه برای پولشویی یا تامین مالی تروریسم می‌دانند و به طور کامل آن‌ها را ممنوع کرده‌اند، در حالی که برخی کشورهای دیگر آن‌ها را در یک منطقه خاکستری رها کرده‌اند و قانونی یا غیر قانونی بودن آن‌ها را اعلام نکرده‌اند. به عنوان مثال، معامله پرایوسی کوین‌ها در ایالات متحده قانونی هستند. اما در کره جنوبی، ژاپن و استرالیا نگهداری یا خرید و فروش پرایوسی کوسن‌ها غیرقانونی است. بر اساس مقاله مجله CPO، صرافی هوبی در پاییز 2022 هفت کوین حریم خصوصی را از فهرست معاملات خود خارج کرد.

این مطلب صرفا برای افزایش آگاهی شما عزیزان تهیه شده است و جنبه آموزشی دارد. ایرانیکارت مسئولیتی در قبال استفاده از این محتوای آموزشی نخواهد داشت.

سخن نهایی

اگر چه برای انجام تراکنش‌ها در بیت کوین نیاز به ارائه اطلاعات شخصی خود ندارید، اما بلاکچین شبکه‌ای کاملاً شفاف است و می‌تواند یک تراکنش یا آدرس خاصی را از مبدأ تا مقصد پیگیری کند. همچنین دستیابی به موجودی بیت کوین یا اتریوم بسیار راحت می‌باشد .

پرایوسی کوین یا ارزهای حریم خصوصی (Privacy Coin)، کوین‌های مهم بازار ارزهای دیجیتال هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان بدون مشخص کردن آدرس و اطلاعات فرستنده و گیرنده، کار خرید و فروش ارزهای دیجیتال را انجام داد. در واقع پرایوسی کوین‌ها می‌توانند با تکنیک‌های رمزنگاری، امکان مشاهده اطلاعات تراکنش‌ها و آدرس‌های گیرنده و فرستنده را غیر ممکن و حریم خصوصی آن‌‌ها را محفوظ بدارند.

با ارزهای حریم خصوصی و رعایت بعضی از پروتکل‌ها، می‌توان بدون مشخص کردن مبدا و مقصد، تراکنش مورد نظر را انجام داد. به صورتی که هویت خریدار و فروشنده مشخص نشود. البته توجه به این نکته ضروری است که بسیاری از صرافی‌های مطرح و معتبر، به دلیل فشاری که روی مشتری برای احراز هویتشان اعمال می‌کنند، پرایوسی کوین‌ها را از لیست ارزهای دیجیتال خود حذف می‌نمایند. در این صورت کاربر نمی‌تواند با ارزهای حریم خصوصی تراکنش‌های خود را در این صرافی‌ها انجام دهد یا از قیمت آن‌‌ها مطلع گردد.

در این مقاله با پرایوسی کوین‌ها و نحوه کارکرد آن‌ها آشنا شدید. اگر این مقاله برای شما مفید بوده‌است نظرات خود را با ما به اشترک بگذارید.